De oudste in het Latijn geschreven beschouwing over het Onze Vader is van de hand van de vroeg-christelijke auteur Tertullianus (ca. 160 – 230) ^[1]. Hij schreef er een kort traktaat over met als titel: “Over het gebed”. Voor Tertullianus is het Onze vader hét gebed bij uitstek: een gebed waar in kort bestek vrijwel alles in staat.

Tertullianus schrijft: “Die bondigheid van het Onze Vader is gebaseerd op uitgebreid en vruchtbaar gedachtegoed. (…) Hoe beknopter de verwoording, des te breder de betekenis. Want het Onze Vader vervult niet alleen de eigenlijke functie van een gebed (verering van God, en menselijke verzoeken), maar omvat bijna heel het Woord van de Heer en geeft een compleet overzicht van de leer. Ja, in het Onze Vader heb je werkelijk het Evangelie in een notendop! (1)

Tertullianus en de vierde bede

Tertullianus schrijft onder meer over de vierde bede: “Uw wil geschiede op aarde zoals in de hemel”. Hij legt in zijn tractaat de bede ‘Uw wil geschiede’ samen uit met de erop volgende bede ‘Uw rijk kome’. Het gaat, zegt hij, in deze beide regels om ons. Wij wensen dat in onszelf Gods wil geschiede en dat in ons het rijk van God aanbreekt. En we sporen onszelf ermee aan om vol te houden in tijden van nood en leed. Dit zegt hij met een verwijzing naar Christus’ eigen woorden: ‘Niet mijn wil geschiede maar die van U.’ (Lc 22,42)

[1] V. Hunink, Het evangelie in een notendop, Het Onze Vader bidden met Tertullianus.